Elimde bilet…
Yanlış yer için… Yanlış zamanda…
Gecenin dipsiz kuyusunda.
İstasyonun yapayalnızı…
Yarın sabaha kadar soğuğun ve ıssızlığın…
Gün ağardığında yabancı bir kalabalığın içinde…
Yapayalnız…
Kaldığım yer, gidemediğim yerden çok uzak…
Çok uzaktayım şimdi.

İki kelimeyi sarıp sarmalayıp kalbimin içinde…
Senin için.
Söylemeye kıyamamıştım!
Kullanılmamış ve saf ve tertemiz…
Çok güzeldiler.
Senin içindiler…
Söylemediğim yere çok uzağım şimdi.
Senden çok uzaktayım.

Bu mevzide kurtaracaktık dünyayı.
İnancın, aşkın, cesaretin adı olmuştuk hani.
Sonsuzluğa ertelemiştik ya, yaşanacak ne varsa ve Allah için…
Bu mevzide kurtaracaktık kendimizi…
Ne kılıçlarımız ışıldadı, ne güllerimiz açtı.
Bizi şimşek gibi yerimizden fırlatacak o beklediğimiz nara hiç yankılanmadı.
Uzun ve yalnız bir nöbetin sabrında…
Çok uzaktayım şimdi.

Bir elimde geçersiz bilet…
Diğerinde paslı bir kılıç…
Sonra biriktirdiğim kelimelerle…
Bekliyorum.
Ve biliyorum; çok uzaktayım…

Murat Başaran..

 

“Son adımlara takılıkaldı da gözlerim,
Bir GİTME demeyi esirgedi dilim…”

Bilseydin…
Gözlerine dairliğim bitecek birgün,
Kollarım yalnız kendimi ısıtmaya yetecek -belki de yetemeyecek-
Ve seni her hatırladığımda dolacak gözlerim
Ve her baktığımda yalnız senin suretini göreceğim
Yine de gider miydin?…Giderdin

Bilseydin…
Sözlerine dairliğim bitecek birgün,
Yollar sadece sana çıkacak,her biri ayrı bir çıkmaz sokak..
Ve her duyduğumda kokunu,dalıp gideceğim bilinmezlere
Ve her mevsim seni getirir umuduyla bekleyeceğim kapıda
Yine de gider miydin?…Giderdin

“Son nefesine takılıkaldı da yüreğim,
Hıçkırıklara boğuldu sözlerim
Duyardın…gitmeseydin”

Alıntı(vazgeçtimsenden)

 

 

Sustum!

Ne kadar susulacaksa o kadar sustum!
Kendimle konuşuyorum şimdi yalnız…
Yalnız yüreğimle dokunuyorum sesime
Kimse Duymuyor…

 

Sustum!

Sustu dudağımdaki şarkı, gözlerimdeki şiir
Yaraları yalayan rüzgar
Sokaklarında kahrolduğum şehir
Gözlerim konuşuyor yalnız…

 

 

Sustum!

Bin ah sürüp dudaklarıma
Ne kadar susulacaksa o kadar sustum!
Sustu benimle deniz,
Sustu deli dalgalar, sustu martılar…
Umutlarımı sarıp rüzgarlara
Uzaklara savuruyorum her gece
Yıldız yapıp serpiyorum gökyüzüne
Kimse görmüyor…

 

 

Sustum!

Saçı ağarmış hayaller
Nemli kirpiklerle
Bulutlandığında gözlerim
Gökte şimşek olup çakıyorum
Kimse fark etmiyor..

 

 

Sustum!

Tuz basıp yaralarıma!
Sustum
İçinde volkanlar taşıyan bir derviş gibi
Yaslanıp yalnızlığın duvarına
Gül döküp kalabalıklara
Kimsesiz geziyorum gönül ülkemi her gece
Kimse bilmiyor…

 

Sustum!

Sustu benimle gök, sustu dağ, sustu toprak
Acılar konuşuyor şimdi yalnız
Yaralı gönlümün sızıları konuşuyor
Tutup öldürüyorum içimdeki sevdaları bir bir
Atıyorum uçurumlardan
Kimse hissetmiyor…

 

Sustum!

Saçlarını kokluyorum rüzgarların
Dudaklarından öpüyorum hayatı
İçimde incecik bir sevgi ürperiyor
Sarı hüzünler dökülüyor gönül bahçeme
Gelmiyor beklediğim bahar
Yaralar merhem tutmuyor
Gözyaşı olup dökülüyorum kaldırımlara
Mendil silmiyor
Yağmur dinmiyor
Sevdiğim bilmiyor…

 

Sustum!

Sustu benimle sarı sabır, sustu hasret, sustu zaman
Sustum
Yalnız gözlerimle dokunuyorum hayata
Kimse anlamıyor…

Sustum!

İçimdeki dalgalar kabardıkça volkanlar gibi
Sustum
Sustu dudaklarım, sustu gözyaşlarım
Sustu gözlerimdeki şiir
Gönlümdeki nehir
Bulutlar haykırdı isyanımı
Şimşekler haykırdı
Sadece ben duydum
Sadece ben…

Sustum!

Ey beşiğini sallayıp boğduğum hayat
Kucağımda büyütüp öldürdüğüm sevgi
Yaralar merhem tutmuyor
Geceler avutmuyor
Ben sustum
Acılarım konuşuyor yalnız…

 

Ben sustum!

Susmuyor yüreğimi kavuran kasırga
Pencereme vuran yağmur damlaları
Susmuyor her gece dışarda inleyen rüzgar
Gelmiyor bahar
Kuşlar sevinmiyor
Yıldızlar küs
Ay üzgün
Güneş doğmuyor
Acılar dinmiyor
İçimde binlerce şiir kanıyor her gece
Kimse bilmiyor…

 

 

Sustum!

Sustu benimle sarı sabır, sustu hasret,
Sustu hayat
Sustu zaman
Acılar konuşuyor yalnız
Acılarım konuşuyor
Kimse duymuyor…
Duymuyor…
Duymuyor…
Artık duy sesimi…