Bir nisan günüydü...
Kime selam verdiysem yüzüme küstüydü.
Yalnızlığa susmuştum, yağmurla üşümüştüm.
Belli belirsiz ve hiçbir makamsız,
Hiçbir kelimesiz ve hiçbir anlamsız,
Kırılgan bir şarkıydı, tılsımına düşmüştüm.
Ve ben sanki ömrümde yaşamadığım,
Ve yaşamadan yaşlandığım bütün aşkları
Bu ilk defa karşılaştığım, bu ilk defa yabancı
Ve bu son defa tutulduğum kızla bölüşmüştüm...

Vedalaşmak isterdim oysa
Klasik bir film öyküsü gibi
Ellerini tutup usulca
Bir kez öpmek isterdim
Kendimi mazur gösterip
Masum ve mağrur bir duruşla
Her şeyi kadere yıkmak isterdim.

Tanıyabilmek seni....
Beyninin içindekilerini anlaya bilmek...
Ve yitirmeden, yüzündeki tebessümü,
Bütün saatları öylece dondurabilmek için
Çıldırasıya paraladım kendimi...

Lanet olsun!
Artık sigarayı üç pakete çıkardım günde
Olsun be...  Ne olacaksa olsun!
Bu da benim sana 
Ayrılırken şikayetim olsun!

Bir gün, bu mahzun sevdadan geriye
Kalırsa, sadece hüzün kalır...
Sende anladın ki yapa yalnızız...
Buluşmamız yasak, görüşmemiz uzak
Devrilmiş kadehler gibi dönüyor başımız.
Aaah bebeğim ah...!
Kekemesi bir tadı vardır göz yaşının,
Dudaklarına sızınca farkedersin.
İçindeki vurgun aşk mezarlığında,
Ayrılık, ölümden üste yazılınca,
Gideni durduramaz yetişmez sesin...


Bize hep acılar kaldı, bize hep yağmur..
Unutmasan bile, artık
Unutur gibi yapacaksın,
Ve buruşturup buruşturup attığım kağıtlarda,
Hiç bitiremediğim
Bir şiir olarak kalacaksın.

Başka ne acıtabilir içimi,
Yaş 35'i devirmişken,
Seni böyle patavatsızca severken,
Ve tam aynayı güneşe çevirmişken;
Başka ne...?
Seni vefasız aşklara bırakıyorum,
Yüzümü kırılan bardaklarda ara...
Düşünme, ben ne olurum?
Sanırım, bir daha onarılmaz
İncinen gururum...

Bu mevzuulara niçin bu kadar taktığımı 
Anlamıyorlar...
Bir karım iki çocuğum varmış da,
Üzülmelerini istemiyorlarmış
Öyle diyorlar...
Bu mevzuuları niçin bu kadar uzattığımı
Biraz olsun, düşünüyor musunuz?
Peki siz hiçbir şey düşünmeden, dert etmeden,
Böyle, bir ot gibi yaşarken ne hissediyorsunuz?

Bana niçin böyle davrandığınızı anlamıyorum!
Çekin üstümden gözlerinizi, zoruma gidiyor.
Gelmeyin ulan, gelmeyin artık, ayıp oluyor.
Gelmeyin be, gelmeyin, beynim dışarı akıyor.

Ne kaldı senden geriye;
Horlanmış bir duyarlılıktan,
Ve boşa harcanmış sözlerden başka?
Benimse, sana  çıldırmış hasretim;
Ah hasretim, sonsuz ovalar kısrağı,
Ömrümün çayırını soldurur gider...


Yalnızca bir anlıktır mutluluk,
Sevdalar, heyecanlar, hepsi bir anlık.
Kalansa tortusudur hayatın, 
Yalanlar ve acılar; bir de yalnızlık.

Beni tutma, ben kimseye taviz vermem.
Beni tutma, elinde kalır kırılırım.
Yıllardır öyle daraldımve öyle bunaldım ki;
Şimdi bir saniye bile oyalarsan
İnanki çıldırırım.

Sen, kalbimi emanet edecek kadar
Güvendiğim, dost bildiğim;
Sen, bir lokmayı bile
Tek başıma hazmedemeyip
Hayalinle birlikte yediğim...

Beni tutma, gazabım yakar ellerini.
Beni tutma, kahrolursun.
Yıllardır öyle kırıldım ve öyle küstüm ki;
Şimdi bir aaah ederim
Kas katı kesilir, taş olursun.

Biliyorsun...!!!
Seni bebekler gibi sevdim.
Seni çiçekler gibi sevdim.
Seni melekler gibi sevdim.
Çünkü sen,
Tapılacak kadındın bu devirde.
Oysa ben;
Sana böyle yandığım için,
Sana böyle kandığım için,
Seni böyle sevdiğim için,
Asılacak, yakılacak adamım.
Git.... Git artık!!! Güle, güle...

Şimdi bir düşün?
Kim itti bizi bu kör olası ayrılığa?
Kim attı bizi bu pişmanlıklar denizine?
Kim yaktı bizi kim?
Görüyorsun değil mi? Görüyorsun
Bir ikimiz sığmadık bu koca dünyaya
Bir ikimiz.
Ve işte o gün
Koca bir son yazıldı, bu aşkın son sayfasına.
Dönüşü olmayan bir yolda kaldık....